najpiękniejszy moment roku.

Idealna temperatura, opadające liście, czy może być coś lepszego?

Jest po prostu cudownie. Spójrzcie na to zdjęcie.

Ha. Żartowałem.

Jesień jest najgorszą biegową porą.

Szczególnie jeśli pracuje się w godzinach 9:00 – 17:00. Czas na trening mam albo rano, albo po pracy. Oczywiście jest opcja, żeby biegać do lub z pracy. Ale to wymaga większej logistyki. Dzień wcześniej trzeba zawieźć do pracy rzeczy na przebranie i pudełka na następny dzień. Ja raczej nie jestem fanem takiego rozwiązania. Szczególnie teraz, gdy pogoda jest naprawdę zmienna.

Ale zostańmy przy pogodzie, dzięki której moja miłość do jesieni jest… jaka jest.

Bieganie przed pracą wygląda tak:

Po pracy jest niewiele lepiej:

Dodatkowo, deszcz. No i wiatr. W Gdańsku nie może być inaczej. Ale przez te kilka sezonów jesień-zima się przyzwyczaiłem. Najgorsze są te pierwsze dni, więc po prostu trzeba się przełamać. Wciąż nie założyłem długich spodni, więc chyba nie jest źle?

I jeszcze na horyzoncie jest weekend, kiedy można zaznać nieco światła słonecznego i wybrać się do lasu poszurać trochę nogami wśród liści.

Póki co trzeba się pocieszać, że już w marcu sytuacja się zmieni. Mamy pół roku na hartowanie organizmu.

A dla tych mniej odpornych na zimno pozostaje jeszcze bieżnia mechaniczna, ale pamiętajcie, prawdziwa zima i najgorsze przed nami i z tym pozytywnym przesłaniem was zostawiam.

Może macie jakieś magiczne sposoby na radzenie sobie z jesienną aurą?